Tuhaf bir his bu. Alışık olmadığımız her şey bizi içine çekiyor. Gözlerimizi açıyor ve daha tuhaf hisler peşinde koşmak istiyoruz. Basit bize göre değil çoğu zaman. "Sıradan" en büyük düşmanımız. Sokaklar geçiyor arabaların pencerelerinde yansımamızı izliyor ve hırslanıyoruz. Hayır diyoruz daha iyisini olabileceğimize inanıyoruz.
Oysa insan denen yaratığın zihni yaşadığı geçmişe dair anıları güzelleştirmek için yoğun çaba sarf ediyormuş. Ben değil bilim söylüyor inanmıyorsanız google'a sorun. Yani daha iyisi olabilmek için uğraşmak yerine zamanın geçmesine izin verin. Bir bakacaksınız o da nesi? Daha iyisi olmuşsunuz meğer özleyeceksiniz vay be ne ne olmuştum lan diyeceksiniz.
Daha iyisi olacak. Ama sana olmayacak. O tuhaf his kalacak sadece içinde. O da geçip gidecek öyle.
Oysa insan denen yaratığın zihni yaşadığı geçmişe dair anıları güzelleştirmek için yoğun çaba sarf ediyormuş. Ben değil bilim söylüyor inanmıyorsanız google'a sorun. Yani daha iyisi olabilmek için uğraşmak yerine zamanın geçmesine izin verin. Bir bakacaksınız o da nesi? Daha iyisi olmuşsunuz meğer özleyeceksiniz vay be ne ne olmuştum lan diyeceksiniz.
Daha iyisi olacak. Ama sana olmayacak. O tuhaf his kalacak sadece içinde. O da geçip gidecek öyle.
Bir arkadaşımın hayata karşı duruşu;
ReplyDelete'Kanka olursa çok iyi olur, olmazsa canını sıkma.'
Olması gereken budur.
ReplyDeleteLevent Kırcanın bir sözü vardı sanırım, Olsa da kodum, olmasa da..